கந்தரநுபூதி 623 (க.உ) சண்முகப்பெருமான் அணியும்படி யாக்கப்படும் இப் பாமாலை (உலகிற்) சிறந்து விளங்கவேண்டி விநாயகப் பெருமானை பணிவோமாக. (கு.உ) நெஞ்சத்தைக் கனத்த கல்லுக்கு ஒப்பிடுவர். கல் நெகிழ் வேண்டுமெனின் இறைவன் திருவருள் வேண்டும். அதனால்தான்== "கல்லை மென்கனி யாக்கும் விச்சைதொண்டு என்னை நின்கழற்கு அன்பனாக்கினாய்" "கல் நார் உரித்தென்னை யாண்டுகொண்டான்" - திருவாசகம் 594, 13.9. "கல்நார் உரித்த என் மன்னா" - திருப்புகழ் 908 - எனக் கடவுள்ை வியந்தன்ர். முருகன் மலைகளில் வாசம்_செய்பவன். மலை- கல்; என் நெஞ்சம்_ஒரு கல்;அதனால்தானோ முருகன் என் |ိင္ငံ႕ தையும் இடமாகக் கொண்டான்! என அருமையாக வினவிப் பாடியுள்ளார் - சீகாளத்திப் புராணமுடையார். "வளர்செழுங் குருதிச்சூட்டுவாரணம் வலனுயர்த்த ஒளிதெழுப்ரிதின்வiேல் ஒரு பெருங்கருணைமூர்த்தி க்ளிமகிழ் சிறந்து தான்வாழ் கற்கள்ன் ஒருகல் என்றோ அளியஎன் மனத்தினுள்ளும் அகன்றிலன் இருக்கு மன்னோ" மஹா வித்துவான் மீனாட்சி சுந் ரம்பிள்ளை அவர்கள் æäÌ. கலம்பகத்தில் ಘೀ; உன்னை உமை னதால் உன் முன் புறத்தில் உனக்குத் தழும்பு ಶಿಕ್ಟಿ ழரசன் பாண்டியன் ரம்பு கொண்டு உன் முதுகில் அடித்ததால் (மண் சுமந்த திருவிளையாடலில்) உன் பின் புறத்தில் உனக்குத் தழும்பு ஏற்ப்ட்டது; தவஞ்செய்து தொழுத அருச்சுனன் வில் கொண்டு உன் தன்லயில் அடித்த்தால் உன் (தலையின்) மேலே தழும்பு ஏற்பட்டது; உன் கீழ்ப்புறத்தில் தழும்பு இல்லை என்ற குறை ఛేసే ம்- நீ என் மனம் ந்ஞ்ச்) என்னும் கல்லின்மீது ற்றிருப் பாயானால்' எனச் சாதுர்யமாகத் "தழுவுமையாள் అల్టి தமிழிறையாற் பின்னும், தொழும் இறையால் மேலும் சுவடு ஆவ கீழ் ன்றால் எனுங்குறைபோம் எனமணஞ்சேர்; வாட்போக்கி அன்றால் அமர்ந்தாய் அடி" (7) - எனப்பாடியுள்ளார்.
