கந்தரந்தாதி 245 86. வினையற சேறலைத் தாறலைக் கப்பா லெழுந்து செழுங்கமுகிற் சேறலைத் தாறலைக் குஞ்செந்தி லாய்சிந்தை தீநெறியிற் சேறலைத் தாறலைத் தீர்க்குங் குமார திரியவினைச் சேறலைத் தாறலைக் கத்தகு மோமெய்த் திறங்கண்டுமே. (ப-உ சேறு-சேற்றை..அலைத்து-உழக்கி,ஆறு-ஆற்றினின்றும், அலைக்கு அப்பாலெழுந்து - அலைகளுக்கு மேல் எழும்பி, செழும் செழுமை தங்கிய, கமுகில்-கமுகமரத்தில்,சேல் சேற் கெண்டையானது, தலை-அக்கமுகின்றலையிலிருக்கின்றதாறு-குலைகளை,அலைக்கும்அலைக்கா நின்றவளப்பத்தையுடைய, செந்திலாய் - திருச்செந்தினா. யகனே! சிந்தை - என் மனதானது, தி நெறியில் கொடிய மார்க்கத்தில், சேறலை செல்லுதலையும், தாறு அளவுபடாத அலை அஞ்ஞானவிருளையடைதலையும், தீர்க்கும்- நீக்கியருளுகின்ற, குமார குமாரக் கடவுளே! திரிய மாறுபடும்படி, வினை இருவினையாகிய, சேறு-சேற்றின்கண்,அலைத்து-துன்பப்படுத்தி,ஆறலைக்கத்தகுமோ, வழிப்பறிப்போர்போல் என்னுயிரைக் கவரத் தகுமோ, மெய்த்திறம் - உனதருளின் உண்மைத்திறத்தைகண்டும்-கண்டு.அதுவே பற்றாயிருக்க எண்ணுகிற வென்னை நீ-தோன்றா எழுவாய். ஆறலைக்கத் தகுமோ (க-உ) சேல்மீன்கள் சேற்றையுழக்கி யாற்றினின்றும் அலைகளுக்குமேல் எழும்பிக் கமுகின் குலையை யலைக்குஞ் செந்திற்பதியோனே! அடியார்களது அஞ்ஞான இருளை நீக்கியவரை நன்னெறியிற் செலுத்துங் குமாரக்கடவுளே! உன்னருளின் திறத்தைக் கண்டறிந்த என்னை யிருவினைச் சேற்றினுட்படுத்த லாகுமோ? (தவிர்த்தாளவேண்டுமென்றல் குறிப்பு) (1) திருச்செந்துாரில் சேல்மீன்களின் வன்மை - அவை கமுகமரத்தின் மீது பாய்தல், சேல்பட்டழிந்துசெந்தூர் வயற்பொழில்' -கந்தர் அலங்காரம் 40 சேலொடு வாளை வரால்கள் கிளம்பித் தாறுகொள் பூகம ளாவிய இன்பச் சீரலை வாய்நகர் மேவிய கந்தப் பெருமாளே. - திருப்புகழ் 75.
